Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog, die voortwoedde van 1939 tot 1945, waren steden door heel Europa en Azië verworden tot smeulende puinhopen. Miljoenen mensen waren omgekomen, miljoenen anderen waren dakloos of uitgehongerd. Russische troepen omsingelden de laatste resten van het Duitse verzet in de platgebombardeerde hoofdstad Berlijn. In de Stille Zuidzee voerde de Amerikaanse Marine nog steeds een felle strijd met de Japanse strijdkrachten die zich verschanst hadden op eilanden zoals Okinawa.
In april 1945 kwamen afgevaardigden uit 50 landen vol optimisme en hoop bijeen in San Francisco. Het doel van de Conferentie van de Verenigde Naties was om een internationale organisatie op te richten om de vrede te bevorderen en toekomstige oorlogen te voorkomen. De idealen van deze organisatie waren uiteengezet in het voorwoord van het beoogde handvest: “Wij, de volkeren van de Verenigde Naties, zijn vastbesloten om toekomstige generaties te behoeden voor de verschrikkingen van oorlog, die de mensheid al tweemaal tijdens onze generatie onnoemelijk veel leed heeft bezorgd.”
Het handvest van de nieuwe Verenigde Naties organisatie werd van kracht op 24 oktober 1945, een datum die elk jaar wordt herdacht als de Dag van de Verenigde Naties.