Recente problemen binnen de OpenVLD bewijzen dat er iets mis is met de ethiek van onze partijen. Niet het algemeen belang is belangrijk maar wel het eigen belang van de partij en de partijleden. Dat de particratie onze democratie stilaan dood maakt, is voor velen al een zekerheid. Maar wat kunnen we er aan doen. Diegenen die hierover moeten beslissen zitten er warmpjes in en zullen deze zeer voordelige situatie voor hun portemonnee en die van hun partij zeker niet willen beëindigen.
Partijfinanciering
Wat bedoeld was om partijen onafhankelijk te maken van malafide geldschieters is nu een politiek wapen om partijen die tegendraads zijn, te pesten. De dotaties weerspiegelen ook perfect het alom gehuldigde Matheus-effect “wie heeft krijgt in verhouding tot zijn macht en wie geen macht heeft, krijgt niets”. Niemand vertrekt op gelijke basis. Op die manier is macht belangrijker dan het welzijn van de bevolking en het algemeen belang.
In België krijgt N-VA krijgt jaarlijks 13,4 miljoen aan belastingsgeld, de PS 9,8 miljoen, CD&V 8,3 miljoen, MR 8,1 miljoen, Open Vld 6,5 miljoen, Sp.a 6,1 miljoen, Cdh 6 miljoen en Groen 3,7 miljoen. Een totaal van 62 miljoen belastingsgeld.
In Nederland krijgen de partijen samen iets minder dan 17 miljoen per jaar.
Om vernieuwing te stimuleren en het status-quo tegen te werken krijgt iedere verkozen mandataris (alle niveaus) een bedrag van 2000 € per jaar. Dit wordt uitgekeerd aan de mandataris, niet aan partij. In België zijn ongeveer 14000 verkozen mandatarissen (alle niveaus tezamen) wat een totale kost van ongeveer 28 miljoen zou geven, wat heel wat minder en vooral eerlijker is dan het huidige systeem. Zelfs dat is nog veel maar toch al veel beter, vooral omdat kleine en startende partijen ook geld ontvangen voor hun organisatie. Om de partijen toch nog een beetje te helpen zou men jaarlijks een bedrag van bv. 1 miljoen kunnen geven aan elke partij die een verkozene heeft in het federaal of gewestelijk parlement.