De meerderheidsregeringen zoals we die nu kennen hebben het parlement uitgeschakeld. Wetten worden enkel proforma in het parlement gestemd. Alle parlementsleden van de meerderheid worden verplicht voor een voorstel van de regering te stemmen, partijdiscipline noemen ze dat. Een discussie in het parlement is enkel nog een mediagebeuren, maar wel heel slecht parlementair theater.
Hoe legitiem is het om beslissingen te nemen bij 50 % + 1 zetel? Is het normaal dat beslissingen worden genomen met zo’n kleine meerderheid? Is dit echt in het voordeel van de Burgers of alleen maar voor de partijen, die zo ongehinderd hun ideeën kunnen doorduwen? Zou de Brexit goedgekeurd zijn met een ruime meerderheid, dan zou het een duidelijke beslissing zijn van het Britse volk. Nu is dat niet, nu is ongeveer de helft vóór, de andere helft tegen. Zo zet men de burgers tegen elkaar op.
De gulden snede, ook genoemd de “gouden verhouding”, is de verdeling van een lijnstuk in twee delen in een speciale verhouding. De eerste die er uitdrukkelijk over schreef was Euclides in zijn ‘Elementen’. De Romeinen noemden deze verhouding “sectio divina”, de goddelijke verdeling. In 1509 noemt de Italiaan Luca Pacioli in ‘De Divina Proportione’ de gulden snede de “goddelijke verhouding”. Johannes Kepler beschreef in de 17de eeuw de gulden snede als een “kostbaar juweel”.
Waarom hier spreken over de gulden snede. Omdat het een mogelijke oplossing is voor de tweedeling van onze maatschappij in links en rechts, wat frustrerend werkt. Stel dat alle beslissingen niet volgens een gewone meerderheid gebeuren, maar met de goddelijke of gouden verhouding.
Dit wil zeggen dat elke wet die gestemd wordt, moet worden goedgekeurd met ongeveer 61,8 % van de stemmen (minder dan een twee derde meerderheid). Hierdoor moet gezocht worden naar een overeenkomst met andere partijen.
Misschien wordt het politieke debat dan terug gevoerd in het parlement en kan een ruime meerderheid van de bevolking zich achter de nieuwe wetten scharen. Zo kan er geen echt rechts maar ook geen echt links beleid gevoerd worden. Er zal naar echte compromissen moeten gezocht worden, compromissen waar een ruim deel van de bevolking kan achterstaan. Waarschijnlijk komen er wel minder wetten. Vraag is of dit een probleem is? Het is alvast beter dan wetten die gemaakt worden door de huidige regering en weer afgeschaft door een nieuwe regering.