Europese samenwerkingen anders bekeken

We spreken momenteel van een Europa met meerdere snelheden, waarmee bedoeld wordt dat niet iedereen even ver wil gaan met de Europese integratie. We moeten vermijden dat een of enkele lidstaten de vooruitgang van de anderen blokkeren. Er zijn landen die niet meedoen als het over de Euro gaat, of over Schengen, of over migratie of over milieu. Europa is een kluwen van samenwerkingen, internationale verdragen waardoor men door het bos de bomen niet meer ziet. 

Als België de laatste en definitieve staatshervorming (zoals Duitsland of Zwitserland) heeft gedaan, kan dit dienen als voorbeeld voor Europa en voor de rest van de wereld. Als Europa echt zou kiezen voor een federatie van regio’s of deelstaten, dan zouden afscheidingsbewegingen niet nodig zijn. De staten blijven voorlopig bestaan maar elk land kan een federatie vormen van regio’s of provincies (what’s in a name), die onafhankelijk kunnen beslissen over hoe ze hun regio besturen. Behoud van identiteit of eigenheid van regio’s moet behouden blijven. Er bestaat geen Europees volk, wel een Europa van mensen uit regio’s die samen naar vrede en welvaart zoeken.

Het is de hoogste tijd om deze boel op te kuisen, al zal dit natuurlijk een groot aantal dik betaalde jobs kosten. Maar daar gaan we niet wakker van liggen, wel van de ondoorzichtigheid en het gebrek aan democratie van al deze instanties. Deze verschillende organisaties of samenwerkingen zijn cherry-picking: een land wil wel deelnemen aan de Schengenzone, maar niet aan de Eurozone. Een ander land kiest voor een samenwerking via de EEA. Weer een ander land kiest voor de EFTA of voor de EU Customs Union. En ga maar verder met het bedenken van constructies of mooier genoemd samenwerkingen (plus een enorme creatie van dik betaalde functies  voor de partijvrienden).

We will have to create an avant-garde … We could have a Union for the enlarged Europe and a Federation for the avant-garde.

Jacques Delors (Parijs, 20 juli 1925), Frans politicus

Laten we doen wat Jacques Delors voorstelde: de EU van vandaag splitsen in 2 verschillende eenheden. Een federatie voor diegenen die de avant-garde willen zijn en over verdere integratie willen nadenken en stilaan uitwerken. Daarnaast moet er een Economische Ruimte worden gecreëerd, in feite een vrijhandelszone maar met hoge democratische eisen.

Iets nieuws bouwen begint meestal met het afbreken van bestaande dingen. Zo moet er een einde komen aan al die verschillende samenwerkingen zoals Raad van Europa, Schengen zone, EU, Europese Commissie en Eurozone zoals ze nu bestaat, European Economic Area, de Europese Vrijhandelsassociatie om de belangrijkste te noemen.