Veel Vlamingen reageren gefrustreerd als het over Brussel en de Vlaamse rand rond Brussel gaat. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat de Vlaamse rand niet verfranst, is de ene kant van het verhaal. Hoe kunnen we meer invloed op het beleid in Brussel verkrijgen is de andere kant van het verhaal. Over hoe we die twee stellingen moeten bereiken is veel onenigheid, maar ook veel onduidelijkheid. Niemand spreekt zich hierover uit. Vlamingen kijken een beetje weg van het probleem (de redelijke Vlaming) of gaan in de verdediging (de fanatieke Vlaming).
Brussel is zowel hoofdstad van België als van Europa. Er is zoals in elke grote stad, hoge werkloosheid vooral bij jongeren, een gevoel van onveiligheid, openbaar vervoer wordt onvoldoende uitgebouwd waardoor er mobiliteitsproblemen ontstaan. Brussel zit bovendien permanent in zware geldnood. Brussel slaagt er ook niet in om een hoogwaardig cultureel imago te ontwikkelen, wat men toch wel mag verwachten van de Europese hoofdstad. Zonder constructieve wil tot samenleven tussen de beide taalgemeenschappen in ons land en zonder respect voor de basisregels van een harmonieuze coöperatie, kan geen enkele constructie overleven.
Een stad groeit en dat moeten ze in Vlaanderen ook beseffen. De Vlamingen moeten voorstellen om een ruim Brussels Gewest te creëren waardoor Brussel tenminste een kans krijgt om zijn taak als hoofdstad waar te maken. Brussel moet alle mogelijkheden krijgen om Europese hoofdstad te zijn. Daarvoor is een uitbreiding van Brussel nodig. Vlaanderen moet zijn deel van de oplossing aanbrengen. En wie weet, misschien willen de Walen Waals Brabant toevoegen aan Brussel?
Omdat Brussel ook voor de Vlamingen een belangrijke metropool is, moeten de Vlamingen in een grootmoedige bui een voorstel doen aan de Brusselaars: Voeg Halle-Vilvoorde toe aan Brussel en creëer op die manier een grote Brusselse regio die haar Europese taak naar behoren kan uitvoeren. Geen kleinstedelijke reacties meer, geen verdediging van welke rechten dan ook, maar voluit gaan voor een stadsregio die op een waardige manier Europese hoofdstad is.
Een referendum in Brussel en in al de toe te voegen gemeenten moet peilen naar de bereidheid van de inwoners tot het vormen van een grote regio met eigen bevoegdheden, Brussels DB (district of Belgium). En uiteraard is een gulden meerderheid voor de totaliteit, niet per gemeente, nodig.
De uitbreiding ligt heel gevoelig bij de Vlamingen, maar ze zullen een keuze moeten maken: een toegeving doen om een duidelijke situatie te creëren is in iedereen zijn voordeel. Dus Vlaamse partijen, kom op met dat voorstel. Steek uw nek eens uit en denk niet klein maar groot. Met een doorzichtig en duidelijk goed gestructureerd systeem heeft iedereen voordelen.
In ruil voor deze uitbreiding moet Brussel zich ertoe verbinden om altijd en overal tweetalig onderwijs aan te bieden (1/3 van de vakken in het Nederlands, 1/3 in het Frans en de rest is een keuze van de school). Als de Franstalige Brusselaars dit een onredelijke eis zouden vinden, dan hebben zij niet de juiste intenties met Brussel waardoor het overleven van België zelfs in gevaar wordt gebracht. Brussel is de hoofdstad van een tweetalig land en moet zich zo ook gedragen.
Eigenlijk is dit een situatie waarbij iedereen wint: Brussel wordt groter en krijgt hierdoor de mogelijkheid tot een echt beleid van deze belangrijke regio. Het aantal Vlamingen in Brussel neemt toe. Wallonië krijgt eindelijk aansluiting tot Brussel.
De Brusselaars moeten kleur bekennen: tweetalig onderwijs en het afschaffen van de ‘Fédération Wallonie-Bruxelles’ en de ‘Franstalige Gemeenschap’. Uiteraard worden gelijktijdig alle faciliteiten afgeschaft, waar ook ten lande. Alleen zo kan er een duidelijke situatie ontstaan.
Na de herstructurering van Vlaanderen is dit is een tweede maar heel grote stap in het ontwarren van het Kafkaiaans Belgisch instituut.