Onze jongeren beginnen hun leven met heel veel obstakels: moeilijkheden om hun studies te betalen, moeilijkheden hij het zoeken van een eerste job of het vinden van een woonst, enzoverder. Vooral de jongeren van de lagere klasse worden hierdoor geplaagd, maar zij zijn niet de enige. Geef ze hun autonomie terug, laat ze zelf beslissen hoe ze hun leven willen voeren.
Jongeren willen levenskwaliteit van het begin van hun carrière.
Jongeren zijn veel meer op zoek naar een goede balans werk-privé, zelfontplooiing en autonomie in een job. Jongeren zijn veeleisender geworden op alle vlakken. Ze willen een goed gezin, een goed sociaal leven en een goede baan. Die job moet aan alle verwachtingen voldoen. Terwijl men vroeger ging werken omdat het moest, willen jongeren nu een job waarmee ze geld verdienen en zichzelf kunnen ontplooien. Zij kiezen hun werkgever (in volgorde van belang) voor de jobsinhoud, de locatie, een goed nettoloon, flexibeler werktijden en ontwikkelingskansen.
Laat ons een nieuw contract afsluiten met de jeugd.
Het hele sociale systeem vereenvoudigen en ombouwen is nagenoeg onmogelijk. Daarom is het nodig om een nieuw systeem te creëren voor de jeugd. Al wie na 1990 geboren is valt onder het nieuwe systeem. Wie vroeger geboren is kan uit vrije wil ook aansluiten aan het nieuwe systeem. Zo wordt het oude systeem geleidelijk aan vervangen door een nieuw en eenvoudiger systeem, wat hoop en een toekomst moet bieden aan onze jeugd.
Een onvoorwaardelijk budget voor basisbehoeften
Het basisbudget is een bedrag dat maandelijks onvoorwaardelijk wordt uitgekeerd en dat functioneert als een inkomen dat een bestaansminimum garandeert waarmee een waardig leven mogelijk is, zonder verplichte tegenprestatie of toetsing.
° Om iedereen dezelfde startpositie te geven in het leven bedraagt het basisbudget 792 € per persoon vanaf 18 jaar, 198 € per een kind jonger dan 12 jaar en 396 € voor een kind ouder dan 12 en jonger dan 18 jaar.
° Per wooneenheid komt daar nog een woonbudget bij (per gezin of alleenstaande of samenwonenden); dit bedraagt 446 € per wooneenheid.
Het basisbudget vervangt voor de jongeren het kindergeld. Aangezien jongeren vanaf 18 jaar een volledig basisbudget ontvangen, is het voor hen mogelijk om volledig onafhankelijk beslissingen te nemen over hun studies, hun leven, hun toekomst.
Een eengemaakt statuut
Door een eengemaakt statuut kan de jeugd hoppen tussen de vroegere statuten of anders gezegd ander soort werkgever: staat, privé of zelfstandig. Flexibiliteit voor zowel de werkgever als de werknemer zijn hier bij het uitgangspunt. De jongeren moeten hun loopbaan zelf kunnen vastleggen: ze bepalen op elk moment in hun leven hoeveel ze willen verdienen bovenop hun basisbudget. Dit kan opgebouwd met periodes waarin men werkt met meer zekerheden en periodes waarin kiest voor minder, periodes waarin men veel wil werken en periodes waarin men kiest om minder te werken.
Drie soorten contracten:
° dagcontracten: dit is het meest flexibele contract. Het kan dagelijks vernieuwd worden of opgezegd worden. Dit wordt best georganiseerd door interimbureaus.
° projectcontracten: dit contract geeft flexibiliteit voor de werkgever, maar ook een beperkte zekerheid voor de werknemer. Dit zijn contracten voor een welbepaald project en dus met een beperkte duur.
° 10+1 contract: De oplossing voor de toekomst ligt in een nieuw soort contract: het 10 + 1 contract. Het betreft een contract van 10 jaar, dat enkel opzegbaar is in het eerste jaar. Na tien jaar eindigt het contract met dien verstande dat de werkzaamheden van de werknemer eindigen. De werkgever betaalt echter nog een jaar het loon maar zonder werkverplichting. Een sabbatjaar voor iedereen die 10 jaar gewerkt heeft. Een jaar tijd om te herbronnen (goed voor de gezondheid) of om te herscholen (goed voor de toekomst). Ook is er geen verplichting tot het opnieuw aanwerven van deze medewerker.
Sociale bijdrage
Er wordt door de werknemer geen sociale bijdrage meer betaalt. De werkgever betaalt 10 % boven op het loon als bijdrage aan het basisbudget.
Extra voordelen
Alle bestaande extra voordelen worden afgeschaft en kunnen ook in de toekomst niet meer gebruikt worden. Dus geen maaltijdcheques, geen bedrijfswagen, geen extra dagen verlof, geen …..
Pensioen
Van Vier naar twee pijlers voor het pensioen;
° Basispensioen voor iedereen gelijk (alle statuten) 792 € betaald uit de algemene middelen aangevuld met het 446 € woonbudget per wooneenheid.
° Aanvullend pensioen gespaard met gewerkte jaren: hoe meer jaren men werkt hoe hoger het bedrag dat men later maandelijks als aanvullend pensioen ontvangt. Het is de werkgever die de bijdragen hiervoor betaalt met een wettelijk minimum bedrag (bv 10 € per dag). De werkgever kan beslissen of hij enkel het minimum wil betalen of meer.
Iemand met een halve loopbaan zou dus nog altijd 1238 € ontvangen en een klein bedrag uit het aanvullend pensioen aangezien hij minder heeft gewerkt en dus gespaard. Iedereen beslist hoeveel hij wil werken, maar weet ook dat er niet veel pensioen zal komen als hij of zij niet werkt.
4 dagen week
Kan een kortere werkweek helpen om arbeid en gezin meer in evenwicht te brengen?
Breng het aantal werkuren van 36 naar 32 uur voor iedereen, gespreid over 4 dagen. Dat is een dure toegeving voor de werkgevers (12% minder uren), maar dit wordt zeker en vast gedeeltelijk gecompenseerd door een hogere tevredenheid van het personeel, minder problemen en ziektes voor de medewerkers en tenslotte een hoger rendement. Daarenboven is dit een ook een groene maatregel, want het aantal verplaatsingen naar het werk wordt verminderd met 20 %. Om dit een beetje te compenseren schaffen we 5 kerkelijke feestdagen af: tweede pinksterdag, tweede paasdag, 15 augustus, Allerheiligen en Allerzielen. Dit komt tevens tegemoet aan de vraag tot scheiding tussen kerk en staat. En uiteraard wordt het aantal verlofdagen verminderd tot 16 werkdagen of 4 weken zoals nu.
De 4-dagen week zou ook in het onderwijs moeten toegepast worden. Ook voor de kinderen kan een kortere week meer rust geven en de mogelijkheid geven om voor hobby’s zoals tekenen, schilderen of muziek tijd te maken, maar ook voor sport en jeugdbeweging. Om het verlies van één werkdag te compenseren, moet er gezocht worden naar een andere werkindeling en verlofdagen.
Dit voorstel zal zijn ‘als vloeken in de kerk’ voor de vakbonden. Toch moeten ook zij inzien dat ze niet aan het verleden kunnen blijven vasthouden, maar een realistisch plan voor de toekomst moeten opbouwen. En dat is rekening houden met gewijzigde verwachtingen van onze jongeren.