De graaicultuur is een wezenlijk onderdeel van de particratie. Dienstbaarheid en ethische normen zijn vreemd geworden voor politici van alle niveau’s. Aan politiek wordt niet langer gedaan uit idealisme maar uit zucht naar geld of macht. Niemand wordt leraar voor het geld, maar het onderwijs levert een grotere bijdrage aan de maatschappij dan onze geldbeluste politiekers. Alles wordt gedaan tot meerdere eer en glorie van de partij, niets voor de burger. De brave burger wordt aan de partij gebonden door de populistische communicatie van alle partijen. Met eenvoudige oneliners proberen ze de burger te overtuigen om voor hun te stemmen. Na de verkiezing wordt er verder geen rekening meer gehouden met de burger.