Het is de hoogste tijd om anders naar de economie te kijken: is de economie er voor iedereen of enkel voor de elite? Van klimaatverandering tot aan ongelijkheid: we lopen op dit moment keihard tegen de grenzen van economische groei aan. Gelukkig kan het ook anders.
Van BBP naar GPI
GPI staat voor Genuine Progress Indicator en is een waarde die wordt gebruikt om de economische groei van een land te meten. De GPI-indicator voegt aan het BBP ook andere cijfers toe die de kosten van de negatieve effecten in verband met economische activiteit vertegenwoordigen (zoals de kosten van misdaad, kosten van ozonuitputting en kosten van uitputting van hulpbronnen, onder andere). Voorstanders van de GPI zien het als een betere maatstaf voor de duurzaamheid van een economie in vergelijking met de BBP-maatstaf.
Op weg naar een duurzame en rechtvaardige economie
Kies voor een donut-economie ( Meer: https://www.guidodroomt.be/2021/07/28/hoe-werkt-een-donut-economie/ ) , waarbij rekening gehouden met enerzijds de levensomstandigheden van de mens en anderzijds met de schade die aangebracht wordt aan de natuur.
Op zoek naar balans
Binnen de binnenste cirkel van de donut – het sociale fundament – bevindt zich menselijke ellende, zoals honger en analfabetisme. Buiten de buitenste ring van de figuur – het ecologische plafond – bevindt zich de aantasting van de planeet, zoals klimaatverandering en afnemende biodiversiteit. Tussen deze twee cirkels in bevindt zich de donut: “Dat is de ruimte waarin we, binnen de mogelijkheden van de planeet, kunnen voorzien in de behoeften van iedereen. Om welzijn van mens en natuur te laten bloeien is het vinden van de juiste balans dus essentieel.”
Op weg naar bewuste consumptie – Over naar besparingsmodus
We hebben een andere mindset ten aanzien van reclame nodig: het is niet langer goed te keuren dat de reclame mensen aanzet tot meer en meer kopen. Veel mensen vinden zich minderwaardig omdat ze niet beantwoorden aan de ideaalbeelden van de reclame (bv bodyshaming) of ze denken dat ze iets moeten kopen om erbij te horen (waarbij?). Dus een vermindering van reclame is nodig.
‘We leven in een wereld waar reclamemakers de psychologische kennis zo verfijnd hebben dat ze perfect weten hoe ze menselijke weerstand kunnen afbreken,”
George Monbiot, Britse milieuactivist
Ook om de overmatige consumptie te stoppen; shoppen is geen therapie.
- stop alle reclame op openbaar vervoer en openbare omroep, op alle openbare gebouwen, op alles wat door de staat wordt georganiseerd. We worden ziek gemaakt door het zeer grote aantal reclame-impulsen die we dagelijks ontvangen.
- in de winkels moet een duidelijke prijsstelling de promoties aanduiden. Bij productpromoties moet de normale en de promotieprijs bekend gemaakt worden. Geen gratis meer bij aankoop van, of een korting op een tweede product. Prijzen moeten geldig zijn voor het hele netwerk van een winkelketen. Enkel tijdens de solden mag een korting gegeven worden, maar wel voor alle producten. Deze voorstellen moeten een eerlijke concurrentie bevorderen.
- maak van de stadscentra een reclamevrije zone, behalve voor cultuur
- veel mensen hebben een hekel aan de reclame op hun tv; beperk de reclame voor een programma tot 3 minuten (=6 spots) en hetzelfde tijdens één onderbreking van een programma. Dit gaat onze commerciële zenders hoofdpijn bezorgen, maar die gaat voor op de hoofdpijn van de burgers?
Een economie voor de burger: geef voorrang aan lokaal boven internationaal
- KMO’s zijn de basis van ons economisch handelen: verdedig ze tegen vreemde overnames. Aandelen moeten voor 80% in handen zijn van individuen, niet van bedrijven (kan niet voor beursgenoteerde bedrijven)
- Stop de voordelen voor multinationals en stop alle subsidies aan bedrijven.
- De rulingdienst, een onafhankelijk dienst bij de federale overheidsdienst Financiën, kan op basis van artikel 185 van het Wetboek van Inkomstenbelasting individuele belastingvoordelen geven aan multinationale bedrijven die hun internationale winst in België boeken. Dit is een typisch voorbeeld van de hypocrisie van onze politici. Openlijk fulmineren tegen de winsten van de multinationals, maar ondertussen deals sluiten met diezelfde multinationals. Stop deze voordelen.
- kmo’s moeten een deel van hun winst kunnen omzetten in kapitaal, zodat ze later de nodige investeringen kunnen doen voor een nieuwe toekomst van het bedrijf.
Kwaliteit van producten is belangrijker dan kwantiteit
We leven in een maatschappij waarin de hoeveelheid belangrijker is dan de kwaliteit. We consumeren toch zo graag. We voelen ons goed als we weer eens kunnen kopen. Voor de natuur zou het beter zijn dat we minder maar duurzamer zouden kopen, waardoor minder afval geloosd wordt.
Om de kwaliteit van producten te verhogen zouden we de garantietermijn kunnen verlengen tot vijf jaar of zelfs tien jaar. Heel wat producenten zijn hiervoor vragende partij, want dan is het voor hen interessanter om producten te maken die langer meegaan.