Elk ministerie, elke provincie, elke gemeente moet zelf zorgen voor de nodige fondsen om het door hen gekozen beleid te kunnen uitvoeren. Dit wil zeggen dat elk ministerie een directe belasting moet heffen, uiteraard via het Ministerie van Financiën, zodat alle kosten veroorzaakt door hun beleid ook werkelijk van de kiezer komt. De desbetreffende Minister zal op die manier verantwoording moeten afleggen tegenover de belastingbetaler. Elk ministerie zal ook vermeld worden op het jaarlijkse aanslagbiljet, zodat de kiezer weet wat alles kost. Want ook de kiezers gaan vlot om met ideeën zonder rekening te houden met de financiële consequentie. De uitspraak “de rijken moeten betalen” is ook een uiting van het niet-confronteren van de impact van beslissingen op de portemonnee, de staatskas. Het zijn de anderen die het maar moet oplossen. Natuurlijk moeten rijken meer bijdrage leveren en zij doen dat momenteel veel te weinig (dat is een andere discussie die absoluut moet gevoerd worden), maar dat is geen goede reden om maar schulden te maken.
Directe verantwoordelijkheid is het einde van de graai-cultuur uit de staatskas. Er wordt niet langer uit een grote pot gepakt, die eigenlijk al lang geen pot meer is maar eerder een reuze grote put, veroorzaakt door politici die geen verantwoording moesten afleggen voor hun beleid.