Politiek is een kwestie van geven en nemen om tot een besluit te komen dat ten goede zou moeten komen van alle burgers. Politici organiseren het samenleven van verschillende mensen, verschillende opleidingen, verschillende ideeën, verschillende talen, verschillen rassen, enz.
Als politici echt iets willen verbeteren aan onze democratie, dan moeten ze vooral in eigen vel en portemonnaie te snijden. Het partijdenken moet eruit. De burger moet terug aan het woord en waar kan dat beter dan op het laagste niveau: de gemeente, liefst niet gefusioneerd.
De organisatie moet zo zijn dat er een eerlijk bestaan voor iedereen gerealiseerd wordt. Om dat te doen is er een eenvoudige structuur nodig en een uitstekende communicatie met alle burgers, ook met degene die zich niet voor politiek interesseren. Ons land is veel te ingewikkeld georganiseerd en er wordt geen rekening gehouden met de burger. Daar moet veel aan veranderen.
- Vooreerst moeten we beslissen of we België nog wensen te behouden? Te beslissen door alle Belgen, Vlamingen, Walen en Brusselaars.
- Volgen we Belgische nationalisten of de Vlaamse nationalisten?
- Willen we echt naar een model met 3 of zelfs met 4 (dit laatste is belachelijk voor een bevolking van 70000 inwoners)?
- Willen we verder polariseren: links tegen rechts, zuiden tegen noorden, nieuwe tegen oude Belgen, Franstalig tegen Nederlandstalig?
- Willen we lange regeringsvormingen behouden of zoeken we andere oplossingen?
- Blijven de partijen belangrijker dan de verkozen volksvertegenwoordigers?
- Zullen partijen bereid zijn om een beetje particratie in te leveren?
- Zullen onze volksvertegenwoordigers hun macht met ons willen delen?
Of moeten we denken aan een volledig andere aanpak?
Een oplossing die de burger niet betrekt bij het bestuur, zal de afkeer tegen de politiek alleen maar doen toenemen. De stemplicht afschaffen zal dit probleem zeker niet oplossen. De enige oplossing is om samen met de burger een nieuwe kijk op de politiek te ontwikkelen. We moeten samen zoeken naar consensus. Via het consensus-principe bereikt men het maximaal haalbare waar iedereen zich nog in kan vinden. (dat is dus niet een gewone meerderheid tegen minderheid, niet meerderheid tegen oppositie). Alleen een grootschalige brainstorming met ALLE partijen en VEEL burgergroepen en ngo’s, kan naar nieuwe oplossingen leiden, weg van de reeds gebaande wegen en uit de hand gelopen beslissingen.
Als we naar een nieuwe structuur voor ons land willen, één die beter beantwoord aan de verwachtingen van de bevolking, dan zullen we moeten zoeken naar eenvoud en duidelijkheid. Laat ons beginnen met een blanco papier en geef iedereen (ook de stoute partijen want die vertegenwoordigen ook onze burgers) de mogelijkheid om zijn visie te geven.
België heeft net als veel Europese landen nood aan minder niveaus en dat beslissingen zoveel mogelijk zo dicht mogelijk bij de bevolking genomen worden. Daarvoor is nog een staatshervorming nodig, misschien te beginnen met een grote Vlaamse herstructurering.
Minder niveaus als oplossing
In Antwerpen bestaat er een veelvoud aan niveau’s: districten (de vroegere gemeenten) met een verkozen gemeenteraad, een niveau van de gefusioneerde gemeenten met verkozen gemeenteraad, de provincie met verkozen raadsleden, het Vlaams Gewest met ministers en parlement, de Federale staat met regering en parlement, het Europese parlement. Om er zeker van te zijn dat de burger niet meer weet welke verkozene wat doet en waarom, heeft men in Vlaanderen nog een nieuw niveau bedacht, de referentieregio’s zonder verkozenen.
Slechts 4 niveaus zou al een hele verbetering zijn;
2 niveaus dicht bij de burger: Gemeente en Stadsgewest
2 niveaus ver van de burger: Federaal en Europees
Een vereenvoudiging van de structuren moet de burger alleen maar dichter bij de politiek brengen. De politici moeten terug naar de burger. De politiek moet Vlaanderen zo herstructureren dat de burger zich meer betrokken voelt bij de beslissingen van de politici. De burger moet zich echt vertegenwoordigd voelen door de door hen gekozen politici. Betrokkenheid bij beslissingen maakt dat mensen meer begrip zullen hebben en gelukkiger zijn.
Meer efficiëntie door herstructurering Vlaanderen
Omdat het Belgische Kafkaiaanse Instituut moeilijk te ontwarren is, moeten we ervoor gaan om met Vlaanderen een voortrekkersrol te spelen. Laat ons een structuur ontwikkelen die anderen aanzet om hetzelfde te doen in het voordeel van alle burgers van de samenleving waarvoor ze gekozen hebben en waaraan ze een bijdrage willen leveren.
Als Vlaanderen vooruit wil en fier zijn over zijn regio, dan is het belangrijk om een voortrekker te zijn in het organiseren van een samenleving gebaseerd op democratische rechten en plichten. Aangezien het voorlopig moeilijk is om het Belgische niveau te hervormen, zou Vlaanderen beter beslissen om zelf eerst te herstructureren met als belangrijkste doelstellingen de efficiëntie te verhogen en de burger nauwer te betrekken bij de besluitvorming. Dit kan alleen maar in een duidelijke structuur waarin duidelijk is welk niveau welke taken heeft, zonder interventie van andere niveaus. Echte subsidiariteit.