Jonas supportert liever voor een Belgische ploeg dan voor een Vlaamse !
#Goed Bestuur vraagt om het land niet verder uiteen te laten vallen, maar om door een herstructurering de beslissingen in het voordeel van iedereen te laten zijn. Niet langer de fouten alleen aan het andere landsgedeelte te verwijten maar er samen voor te gaan.
“Wij Belgen zijn het er nogal over eens dat heel wat fout loopt in dit land. Helaas zijn we het er ook over eens dat dat enkel de schuld van ‘de ander’ is. Die structurele onverantwoordelijkheid, die weigering om ook in het eigen hart te kijken verklaart precies waarom in deze gelukkige welvaartsstaat toch zo diepgaand en blijvend gefaald wordt.”
Bart Eeckhout in De Morgen 8/4/2016
Hoe is het nu?
Een aantal partijen in Vlaanderen gelooft dat Vlaanderen apart welvarender wordt, dat wij daardoor betere beslissingen nemen. Maar is dat wel zo?
- Denkt u dat het Vlaams onderwijs beter is? Ik denk het niet.
- Denkt u dat het Vlaams beheer van ouderlingen beter is? Ik denk het niet
- Denkt u dat het Vlaams openbaar vervoer beter is? Ik denk het niet
- Denkt u dat het Vlaams milieubeleid beter is? Ik denk het niet
- Denkt u dat het Vlaamse sportbeleid beter is ? Ik denk het niet
- Denkt u dat een Vlaamse nationale ploeg beter is? Ik denk het niet
- Denkt u dat Vlaanderen beter af is zonder Brussel? Ik denk het niet
- enzoverder.
Er is nogal wat onduidelijkheid rond federalisme, confederalisme. Het wordt door velen aanzien als een splitsing of beëindiging van België. We moeten oppassen voor begripsverwarring. Ook veel politici gebruiken dit niet op correcte manier.
Een confederatie of een statenbond is eigenlijk een verbinding tussen onafhankelijke staten, die op basis van een gezamenlijk verdrag overeenkomen om bepaalde aangelegenheden, zoals buitenlandse belangen en veiligheid, al dan niet tijdelijk, gemeenschappelijk te regelen.
Het grote verschil met een federatie of bondsstaat is dat de klemtoon ligt op de individuele deelstaten, die in wezen soeverein blijven of worden. In een federatie daarentegen ligt de soevereiniteit bij de federatie, het overkoepelende geheel. Terwijl in een bondsstaat de federale grondwet het bindende element is, is in de statenbond het verdrag het bindende element, waarbij de staten principieel hun soevereiniteit bewaren.
Bart De Wever pleit in Trends Talk op Kanaal Z voor hereniging van Vlaanderen en Nederland;
“Het federalisme was in de jaren zestig ondenkbaar in België, in de jaren zeventig was het realiteit. Confederalisme is vandaag moeilijk denkbaar in Wallonië, ik denk dat het morgen realiteit is. Een confederatie van de lage landen kan overmorgen een realiteit zijn. Als ik zou kunnen sterven als zuidelijke Nederlander, zou ik gelukkiger sterven dan als Belg.”
Het Belgische confederalisme is nog niet gerealiseerd of de heer De Wever is daar met de volgende stap, een confederatie met Nederland. Ik denk dat er weinig Vlamingen hierop zitten te wachten en betwijfel of Nederlanders hierop zitten te wachten (waarschijnlijk een droom voor machtszieke politici). De Wever en zijn kornuiten zouden er beter voor zorgen dat Vlaanderen beter bestuurd wordt en niet als een kopie van België met zijn ingewikkelde, ondoorzichtige politieke beslissingswijzen.
#Goed Bestuur vraagt de volgende verandering:
Overtuig eerst de Vlamingen dat wij het beter zelf kunnen. Dit kan alleen maar door democratischer te werken. Breng de politiek terug naar de mensen. Stop de particratie en overtuig ons dat jullie, politici, het werk doen voor alle Vlamingen. Belgisch confederalisme gaat zeker en vast deze problemen niet oplossen.
Vooreerst moeten we beslissen of we België nog wensen te behouden (de meerheid van de bevolking wel)? Willen we echt naar een model met 3 of zelfs met 4 (dit laatste is belachelijk voor een bevolking van 70000 inwoners)? Willen we verder polariseren: links tegen rechts, zuiden tegen noorden, nieuwe tegen oude Belgen, Franstalig tegen Nederlandstalig? Willen we lange regeringsvormingen behouden of zoeken we andere oplossingen? Blijven de partijen belangrijker dan de verkozen volksvertegenwoordigers? Zullen partijen bereid zijn om een beetje particratie in te leveren? Zullen onze volksvertegenwoordigers hun macht met ons willen delen?
Diversiteit is rijkdom
Wat Vlaanderen zelf doet, doet het lang niet altijd beter, aldus Dermine, die verwijst naar het PFAS-schandaal in Zwijndrecht, het drugsgeweld in Antwerpen en het aftakelende Vlaamse onderwijs, zonder echter de problemen in Wallonië te ontkennen. “Er zijn veel dingen die we van Vlaanderen kunnen leren”, zegt Dermine. “De diversiteit van ons land, het feit dat we verschillende talen spreken, is echt een bron van rijkdom voor ons land. Het is stom dat wij van de kracht van ons land – de diversiteit – een zwakte hebben gemaakt.”
De meerderheid van de Belgen is voor het behoud van het land. Slechts 2 partijen zien dit anders. Het land zoals het nu (slecht) functioneert kan niet blijven bestaan. Er is dringend nood aan een nieuwe aanpak van besturen. We kunnen ons daarbij afvragen of ieder landsgedeelte zijn parlementje wel de juist oplossing is om tot beter bestuur te komen.
Politiek moet zo dicht mogelijk bij de bevolking plaatsvinden. Er moet een eenvoudige, eenduidige structuur komen zonder tussenstructuren en onduidelijke beslissingsbevoegdheden. Kleinere structuren zijn veel overzichtelijker dan grote. Hoe groter de organisatie, hoe meer bureaucratie er ontstaat. Dat is nooit in het voordeel van de burger.
Welvarender wordt men door het land beter, eenvoudiger, doorzichtiger te organiseren met duidelijke bevoegdheden voor elk niveau. Er kan overwogen worden om meer bevoegdheden te laten gaan naar de kantons (cfr. Referentieregio van Bart Somers)/
Naar een Federatie van kantons
Alle overheidstaken zijn zoals in Zwitserland in principe zaak van de kantons, tenzij de Grondwet bepaalde taken aan het federaal niveau heeft overgedragen. Welke taken naar het Federaal niveau worden overgedragen wordt bepaald in een akkoord tussen de kantons. Solidariteit tussen rijkere en armere regio’s blijft behouden, alleen duidelijker georganiseerd zoals in Zwitserland.